Sosyoloji benim için her zaman bir sığınak olmuştur. Kafa karışıklığımı giderebildiğim, toplumları, kültürlerini yargılamadan anlayabileceğim sınırsız kaynakla dolu sessiz bir liman. Her zaman içinde çığırtkanlar vardı bu bilimin ama benim kafamdaki çığlıklarımı dindirmeme neden oldu. Ne yazık ki bunu bizim devlet üniversitelerinde yapabilmek çok zor. Kimse alınmasın ama üniversitelerin sosyoloji bölümleri saman kağıtlara kurşun kalemlerle not alınmış, miadı çoktan dolmuş teorilerle öğretim yapmaya çalışan hocalarla dolu. Eğer içinizde birazcık sosyoloji aşkı yoksa, okuldan mezun olduktan sonra sudan çıkmış balık gibi karada nefes almaya çalışırsınız.
Sosyal medyaya giriş yaptığım son 3 senedir sosyal medyanın sosyolojisi üzerine okumalar yapıyorum. Bulabildiğim tüm makaleleri, blogları okuyor, işime yarayanları not edip gerisini geri dönüşüm kutusuna postalıyorum. Geçenlerde Avustralyalı bir hocanın bloguna denk geldim. Adı Deborah Lupton, Sydney Üniversitesi Sosyoloji Bölümünde görev yapıyor.
Bugün size Deborah Lupton’ın hikayesini anlatacağım.
